ਟੂਟਾ ਹੂਆ ਫੂਲ਼ ਖੁਸ਼ਬੂ ਦੇ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਬੀਤਾ ਹੂਆ ਪਲ ਯਾਦੇਂ ਦੇ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਹਰ ਸ਼ਖਸ਼ ਦਾ ਅਪਣਾ ਅੰਦਾਜ਼ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਕੋਈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ 'ਚ ਪਿਆਰ ਤੋ ਕੋਈ ਪਿਆਰ ਮੇਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਜਾਤਾ ਹੈ
ਜਿਸੇ ਪਾਇਆ ਨਾ ਜਾ ਸਕੇ ਉਹ ਜਨਾਬ ਹੋ ਤੁਮ, ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਖਵਾਬ ਹੋ ਤੁਮ, ਲੋਕ ਚਾਹੇ ਕੁਝ ਵੀ ਕਹੇ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਸਾ ਗੁਲਾਬ ਹੋ ਤੁਮ
ਰਿਸ਼ਤੋਂ ਸੇ ਬੜੀ ਚਾਹਤ ਕਯਾ ਹੋਗੀ, ਦੋਸਤੀ ਸੇ ਬੜੀ ਇਬਾਦਤ ਕਿਆ ਹੋਗੀ, ਜਿਸੇ ਦੋਸਤ ਮਿਲ ਜਾਏ ਆਪ ਜੈਸਾ, ਉਸੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਿਆ ਹੋਗੀ
ਆਪਕੇ ਹੋਠੋਂ ਪਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਕੇ ਗੁਲਾਬ ਲਿਖੇ, ਜਿਨਹੇ ਆਪ ਚਾਹੋ ਦਿਲ ਸੇ, ਖੁਦਾ ਕਰੇ ਉਹ ਸ਼ਖਸ ਵੀ ਆਪਣੇ ਚਾਹੇ (ਹੈਪੀ ਰੋਜ਼ ਡੇ)
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਕੋ ਹੋਠੋਂ ਪੇ ਸਜਾਇਆ ਹੈ ਮੈਂਨੇ, ਤੇਰੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਅਪਣੇ ਦਿਲ ਮੇਂ ਬਸਾਇਆ ਹੈ ਮੈਨੇ, ਦੁਨੀਆ ਤੁਮਹੇ ਢੂੰਡਤੇ-ਢੂੰਡਤੇ ਹੋ ਜਾਏਗੀ ਪਾਗਲ, ਦਿਲ ਕੇ ਏਸੇ ਕੋਨੇ ਮੇਂ ਬਸਾਇਆ ਹੈ ਮੈਨੇ
ਤੇਰੀ ਆਹਟ ਸੇ ਹੀ ਮੇਰੇ ਚਿਹਰੇ ਪਰ ਮੁਸਕਾਣ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਤੇਰੇ ਹੋਨੇ ਕਾ ਅਹਿਸਾਸ ਮੇਰੀ ਸਾਸੇਂ ਬਿਆਂ ਕਰ ਜਾਤੀ ਹੈ, ਯੇ ਸੁੰਦਰ ਗੁਲਾਤ ਤੇਰੀ ਹੀ ਯਾਦੋਂ ਕਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, ਜਿਨਹੇ ਦੇਖ ਫਿਰ ਸੇ ਵੋ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਜੁਬਾਂ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ
ਮੇਰੀ ਦੀਵਾਨਗੀ ਕੀ ਕੋਈ ਹੱਦ ਨਹੀਂ, ਤੇਰੀ ਸੂਰਤ ਕੇ ਸਿਵਾ ਮੁਝੇ ਕੁਝ ਯਾਦ ਨਹੀਂ,ਮੈਂ ਗੁਲਾਬ ਹੂੰ, ਤੇਰੇ ਗੁਲਸ਼ਂ ਕਾ, ਤੇਰੇ ਸਿਵਾ ਮੁਝਪਰ ਕਿਸੀ ਕਾ ਹੱਕ ਨਹੀਂ