ਕੀ ਤੁਸੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੰਗਲੀ ਪਹਾੜੀ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਬੋਧੀ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਅੰਗੂਰ ਅਤੇ ਵਾਈਨ ਦੀਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਭੇਟਾ ਵਜੋਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਧਿਕਾਰਤ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਡੇਜ਼ੇਨਜੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਅੰਗੂਰ ਉਤਪਾਦਨ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇਸਦੀਆਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਕਾਰਨ ਇਸਨੂੰ ‘Grape Temple’ ਦਾ ਉਪਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਡੇਜ਼ੇਨਜੀ ਟੋਕੀਓ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 100 ਕਿਲੋਮੀਟਰ (60 ਮੀਲ) ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਯਮਾਨਸ਼ੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਮਾਊਂਟ ਫੂਜੀ ਦੇ ਘਰ ਵਜੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। ਇਸਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਚੋਟੀ ਦੇ ਵਾਈਨ-ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਥਾਨ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਮੰਦਰ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸੰਨਿਆਸੀ ਨੂੰ ਕੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ?
ਇੱਕ ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, 75 ਸਾਲਾ ਮੁੱਖ ਭਿਕਸ਼ੂ ਟੇਸ਼ੂ ਇਨੂਏ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੰਦਰ ਦੀ ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਉਤਪਤੀ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, “ਦੂਜੇ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਾਕ ਚੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇੱਥੇ ਅਸੀਂ ਵਾਈਨ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਵਿਲੱਖਣ ਹੈ।”
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਸਿਰਫ 1868 ਤੋਂ 1912 ਤੱਕ ਦੇ ਮੀਜੀ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਸੀ – ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸਮਾਂ ਜਿਸਨੇ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਵਾਈਨ ਉਤਪਾਦਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ‘ਚ ਪੱਛਮੀ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਸਫੋਟ ਦੇਖਿਆ। ਆਪਣੀ ਉਪਜਾਊ ਮਿੱਟੀ ਅਤੇ ਅੰਗੂਰ ਉਗਾਉਣ ਦੇ ਲੰਬੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਨਾਲ, ਯਾਮਾਨਸ਼ੀ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਅੰਗੂਰਾਂ ਦੇ ਬਾਗਾਂ ਲਈ ਪਹਿਲੀ ਪਸੰਦ ਸੀ ਅਤੇ ਜਾਰੀ ਹੈ।
ਅੰਗੂਰ ਅਤੇ ਵਾਈਨ ਦੀਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਨੂੰ ਭੇਟਾਂ ਵਜੋਂ ਵੇਦੀ ਨੂੰ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਅਸਥਾਨ ਯਾਕੁਸ਼ੀ ਨਯੋਰਾਈ ਦੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਚੈਰੀ-ਲੱਕੜ ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅੰਗੂਰ ਦੇ ਝੁੰਡ ਨਾਲ ਛੁਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਸੋਨੇ ਦੇ ਪੱਤੇ ਨਾਲ ਸਜਾਈ ਮੂਰਤੀ ਮੰਦਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਇਕ ਕੀਮਤੀ ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਡੇਜ਼ੇਨਜੀ ਮੰਦਰ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਅੰਗੂਰ ਅਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀਆਂ ਬੋਤਲਾਂ ਵੀ ਵੇਚਦਾ ਹੈ। Inou ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਅੰਗੂਰ ਉਗਾਉਣਾ, ਵਾਈਨ ਬਣਾਉਣਾ, ਇਹ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਕੰਮ ਹੈ।”
