ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਦੇਸ਼ ਹੈ ਜਿੱਥੇ 15 ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਪਤਨੀਆਂ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਵੀ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਉਪਲਬਧ ਹਨ। ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ 15 ਦਿਨਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਇਹ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਟੁੱਟਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ। ਸਗੋਂ ਇਸ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਫਾਇਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਵਿਆਹ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਕਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਸੀ। ਹੁਣ ਇਹ ਕੁਝ ਦੇਸ਼ਾਂ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਦੇਸ਼ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਥੋਕ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਉੱਥੇ, ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਔਰਤ ਚਾਹੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ 20-25 ਅਜਿਹੇ ਵਿਆਹ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਵੀ ਇੱਕ ਖਾਸ ਧਰਮ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਨ। ਇਸ ਧਰਮ ਵਿੱਚ, ਅਜਿਹੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਵਿਆਹਾਂ ਨੂੰ ਅੱਜ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ। ਇਹ ਧਰਮ ਇਸਲਾਮ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਵਿਆਹਾਂ ਨੂੰ ਮੁਤਾਹ ਨਿਕਾਹ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਮੁਤਾਹ ਨਿਕਾਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਇਸਲਾਮੀ ਪ੍ਰਥਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਸੀਮਤ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵਿਆਹ ਦੋਵਾਂ ਧਿਰਾਂ ਦੀ ਸਹਿਮਤੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਮਿਆਦ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਆਪ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਨਿਕਾਹ ਸ਼ੀਆ ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਹਿਲਾਂ ਅਜਿਹੇ ਵਿਆਹ ਪੂਰੇ ਏਸ਼ੀਆ, ਮੱਧ ਪੂਰਬ ਦੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਸਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਹੁਣ ਇਹ ਕਾਫ਼ੀ ਘੱਟ ਗਿਆ ਹੈ। ਈਰਾਨ ਅਤੇ ਇਰਾਕ ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਤਾਹ ਵਿਆਹ ਅਜੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਛੋਟੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਬਹੁਤ ਆਮ ਹੈ। ਇਹ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਪੁਨਕਾਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹੈ। ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਸਦਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੱਥੇ, ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਨੌਜਵਾਨ ਔਰਤਾਂ ਪੈਸੇ ਦੇ ਬਦਲੇ 15-20 ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸੈਲਾਨੀਆਂ (ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਮੱਧ ਪੂਰਬੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ) ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਉਹ ਸੈਲਾਨੀ ਨੂੰ ਘਰੇਲੂ ਅਤੇ ਜਿਨਸੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਰਕਮ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਇਹ “ਵਿਆਹ” ਇੱਕ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਖਤਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
